Dorota Kiedrowska

2. Z jakiej miejscowości w Polsce Pani pochodzi?
Ze Świecia w województwie kujawsko-pomorskim. 

3. W którym roku przyjechała Pani do Wielkiej Brytanii?
Mieszkam w Szkocji od 2004 roku.   

4. Czy jest to pobyt ciągły, jeśli z przerwami, proszę podać daty.
Od 2004 pobyt stały. 

5. Czy zamierza Pani osiąść w Wielkiej Brytanii?
Tak, już osiadłam.

6. Czy rodzina Pani jest pochodzenia polskiego?
Partner jest Polakiem, syna urodziłam już tutaj, w Szkocji.

7. Czy grono Pani przyjaciół to Polacy i Polki? Jeśli inna narodowość, proszę podać, jaka.
Nie tylko Polacy, także Szkoci, Rosjanie, Francuzi, Japończycy, Słowacy, Hiszpanie. Bardzo międzynarodowa grupa.  

8. W którym roku nastąpił Pani debiut?
Od roku 2011 piszę blog, tomik wierszy pt. „Dowód tożsamości” wydałam w 2012.

9. Czy pisała Pani i publikowała w kraju? Jeśli tak, prosimy podać, w jakim magazynie/książce oraz daty. Można także podać stronę internetową.   
Tak, jeszcze w kraju prowadziłam blog: valkiria7.blog.interia.pl
Publikowałam także na stronie portalu Interaktywny Salon Piszących w Szkocji, http://edinburgh.pl/artykuly/1597-interaktywny-salon-piszcych-w-szkocji

10.  Uprzejmie prosimy o podanie tytułów wydanych tomików, opowiadań, powieści lub innych utworów razem z rokiem i miejscem wydania. 
Tomiki poetyckie:
„Dowód tożsamości” 2002
„Dożyć w sobie” antologia twórców związanych ze Świeciem wydana w 1999 r.
„Galaktyki”  Antologia wierszy studentów UKW w Bydgoszczy
Opowiadanie w konkursie na najlepszego polskiego bloga edinburgh.com.pl 2010 wyróżnienie za ten blog, była jedną z 4 laureatek/ów, wygrał Lewandowski  

11. Czy uczestniczy Pani w życiu kulturalnym Polonii za granicą? Jeśli tak, proszę napisać, na czym ten udział polega? Jakie to są inicjatywy?
Udzielam się w Polish Association Aberdeen oraz w Interaktywnym Salonie Piszących w Szkocji.           

12. Czy kultywuje Pani polskie tradycje? Jeśli tak, proszę podać jakie? Czy obchodzi Pan/i polskie święta w gronie Polaków i Polek czy w międzynarodowym?
Te najważniejsze święta w roku, takie jak Wielkanoc i Boże Narodzenie, obchodzimy całą rodziną.

13. W jakich miejscowościach mieszkała Pani w Szkocji?
W Szkocji mieszkałam w Coupar Angus, Stonehaven, Laurencekirk, a obecnie w Aberdeen.   

14. Jakie prace wykonywała Pani na emigracji?
Bardzo różne, byłam Youth worker (osoba pracująca z młodzieżą w ramach edukacji nieformalnej), pracowałam także w kuchni i jako ekspedientka, teraz pracuję jako senior playworker (animatorka zabaw dla dzieci i młodzieży) w Duke of England Coordinator.

15.  Proszę podać inne zajęcia, którym poświęca Pani czas, nie związane z pracą zarobkową?
Prowadzę szkołę międzynarodową dla rodzin z dziećmi, Laurencekirk International Family Learning Group (https://www.facebook.com/pages/Laurencekirk-International-Family-Learning-Group/158146560961903)
Zaczęło się od tego, że zorientowałam się, ze w moim gronie jest dużo kobiet z małymi dziećmi, które pochodzą z różnych krajów: z Japonii, Ukrainy, Hiszpanii, Bułgarii, Rosji i Francji. Pomyślałam, że możemy się spotykać i uczyć od siebie języków naszych rodzinnych krajów (uczymy się także języka migowego), i zapoznawać się z kulturą i tradycją, z jakiej pochodzimy. Pomysł spodobał się i tak pracujemy nad poszerzeniem horyzontów własnych i naszych dzieci. To, co jest wyjątkowe w naszej pracy to fakt, że wszystkie uczestniczki są jednocześnie także prowadzącymi.

16. Czy swoją emigrację określiłaby Pan jako ekonomiczną, ekonomiczno-kulturową, a może inaczej? Jak?
Jest to emigracja ekonomiczno-kulturowa.

17. Czy jest Pani zaangażowana w ruchy społeczne, akcje, inicjatywy obywatelskie? Jakie? Jeśli tak – dlaczego się Pani angażuje?
Tak, prowadzę wspomnianą wyżej szkołę międzynarodową. Dlaczego? Ponieważ jest to dla mnie interesujące, sama jestem ciekawa innych kultur, języków i tradycji i chcę, aby i mój syn je poznawał. Staramy się, aby dla naszych dzieci ta szkoła była uczeniem poprzez zabawę. 

18.   Proszę dokończyć zdania:
1. Nie przyzwyczaję się w Szkocji do… silnego, zimnego wiatru.
2. Chętnie przeniosłabym ze Szkocji do Polski… podejście do dzieci, dla których jest zawsze szczególne miejsce w przestrzeni publicznej: w muzeach, urzędach, kawiarniach, nawet w kościołach. Najchętniej przeniosłabym do Polski właśnie kąciki dla dzieci w kościołach.  
3. Brakuje mi w Szkocji, a jest w Polsce….  Brakuje mi pór roku, zwłaszcza lata, oraz polskich kabaretów.